Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Τεύκρος Μιχαηλίδης: «Από τη νέα γενιά λείπει η αφαιρετική σκέψη»


Ο μαθηματικός και συγγραφέας μιλάει για τη σχέση των αριθμών με την ποίηση, για τη σημασία της σωστής ερώτησης και για τους «κινδύνους» του ∆ιαδικτύου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  20/11/2011, 05:45

«Στη μαθηματική σκέψη έχεις πάντα έναν στόχο. Επομένως, όταν ξεκινά μια ιστορία ξέρω και πώς θα τελειώσει» λέει ο Τεύκρος Μιχαηλίδης
Κατ’ εξοχήν παραμυθάς δηλώνει ο μαθηματικός Τεύκρος Μιχαηλίδης . Καθώς τον ακούω, υποψιάζομαι ότι η ευχάριστη και ζεστή φωνή του αποτελεί σπουδαίο προσόν όταν αφηγείται σε συντροφιές ιστορίες για μαθηματικούς. «Αυτές είναι που έχουν ενδιαφέρον, όχι η δουλειά του μαθηματικού καθαυτή. Ένας γιατρός, ένας ταξιτζής, ένας υδραυλικός έχουν κάτι να αφηγηθούν από την καθημερινότητα της δουλειάς τους που μπορεί να ενδιαφέρει τους ανθρώπους έξω από το σινάφι τους. Ο μαθηματικός τι να αφηγηθεί, μια απόδειξη που δεν έβγαινε;».

Στο νέο του μυθιστόρημα, 

Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού (Εκδόσεις Πόλις, 2011),
αφηγείται μια ερωτική ιστορία, στη δεκαετία του 1970 στη Σέριφο, με πρωταγωνιστή έναν νεαρό μαθηματικό. Μέσα σε αυτήν κατάφερε να χωρέσει και τη μεγάλη απεργία στα μεταλλεία του νησιού το 1916, και τη γοητευτική ατμόσφαιρα στο Μαθηματικό Ινστιτούτο του Γκέτινγκεν την περίοδο του Μεσοπολέμου, και τις κοινωνικές συνθήκες στη Γαλλία της Απελευθέρωσης, και, βεβαίως, ένα μαθηματικό πρόβλημα, αυτό των τεσσάρων χρωμάτων.

Πρόκειται για την πρώτη εικασία στην ιστορία των μαθηματικών που απαντήθηκε με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή διχάζοντας την επιστημονική κοινότητα: μια απόδειξη που δεν επαληθεύεται από ανθρώπινο χέρι παραμένει απόδειξη;

«Το πιο σημαντικό στα μαθηματικά είναι η σωστή ερώτηση και όχι η σωστή απάντηση και αυτή θα γράφεταιπάντοτε από ανθρώπινο χέρι» επισημαίνει ο τεύκρος Μιχαηλίδης. Συντάσσεται με όσους δέχονται τις αποδείξεις που προκύπτουν από τον υπολογιστή «εξ ανάγκης, αλλά όχι οικειοθελώς» και ομολογεί ότι προτιμά «μια ωραία, κομψή, μαζεμένη απόδειξη». Κομψή όπως ένα ποίημα. Αλλωστε, «τα μαθηματικά ως γλώσσα πλησιάζουν πάρα πολύ τη γλώσσα της ποίησης, για τί και σε αυτήν κάθε λέξη, κάθε σημείο στίξης, έχει ειδική κωδική σημασία». 
«Δεν έχω εκπαιδευτεί να γράφω»
Ηθελε να γίνει μαθηματικός από τότε που θυμάται τον εαυτό του, «δηλαδή από τότε που έπαψα να θέλω να γίνω αεροπόρος ή πυροσβέστης». Σε αντίθεση με την πλειονότητα των μαθηματικών, όπως με ενημερώνει, αντιπαθεί την όπερα και βαριέται το σκάκι. ∆ιασκεδάζει όμως γράφοντας. 

Εφηβος έγραφε ποιήματα, που «ευτυχώς έχουν χαθεί». Στα 52 του κυκλοφόρησε το μαθηματικό-αστυνομικό μυθιστόρημα Πυθαγόρεια εγκλήματα (Εκδόσεις Πόλις, 2006). Το νέο του αφήγημα, σε πιο ανάλαφρους τόνους, είναι μια νοσταλγική καλοκαιρινή ερωτική ιστορία. Πειραματίζεται με διάφορες φόρμες και τρόπους γραφής, αλλά όχι συνειδητά.«∆εν είμαι επαγγελματίας συγγραφέας, δεν έχω εκπαιδευτεί να γράφω, δεν ξέρω τα “κόλπα”», εξηγεί. Λειτουργεί και στο γράψιμο ως μαθηματικός: «Στη μαθηματική σκέψη έχεις πάντα έναν στόχο, όλα τα άλλα είναι μέθοδοι για να φτάσεις στον στόχο σου. Επομένως, όταν ξεκινά μια ιστορία ξέρω και πώς θα τελειώσει. Οι διάφοροι τρόποι αφήγησης, η φόρμα της αστυνομικής αφήγησης, του ημερολογίου ή της επιστολής, είναι μια λογική διαδρομή για να φθάσω από την αρχή ως το τέλος». Εφέτος κλείνει 30 χρόνια στην εκπαίδευση. Ηδη από τις διδακτορικές σπουδές του στη Γαλλία είχε διαπιστώσει ότι προτιμά τη διδασκαλία από την έρευνα. «Είμαι ένας μεταπράτης μαθηματικός, όχι παραγωγός», μου λέει περιγράφοντας πόσο απολαμβάνει τον ρόλο του εκπαιδευτικού, ειδικά σήμερα. «Μολονότι το κλίμα της εποχής μας ευνοεί την ενασχόληση με τους αριθμούς, λείπει από τη νέα γενιά η αφαιρετική σκέψη, την οποία χρειάζονται πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη γενιά. Με το ∆ιαδίκτυο και την υπερπληροφόρηση τη διασταυρωνόμενη, την αναδυόμενη, την προκύπτουσα, οι νέοι πραγματικά χρειάζονται έναν τρόπο σκέψης που θα τους βοηθά να βρίσκουν το ουσιαστικό και να πετούν το επουσιώδεςκαι αυτόν μόνο τα μαθηματικά μπορούν να τον προσφέρουν. ∆ουλειά μας είναι να τους τον διδάξουμε». 


Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Νέο ρεκόρ υπολογισμού ψηφίων για τον αριθμό «π»

http://1.1.1.1/bmi/portal.kathimerini.gr/kathnews/images/dot_clear.gifΞανά στο Γκίνες οι Σιγκέρου Κόντο και Αλεξάντερ Γι.

Στο ρεκόρ Γκίνες αναμένεται να ξαναμπούν δύο ερευνητές, που κατάφεραν να σπάσουν το φράγμα των δέκα τρισεκατομμυρίων ψηφίων στον υπολογισμό του διάσημου αριθμού «π», ξεπερνώντας κατά πολύ το προηγούμενο ρεκόρ με πέντε τρισεκατομμύρια, το οποίο κατείχαν οι ίδιοι.
Ο μηχανικός συστημάτων Σιγκέρου Κόντο από την Ιαπωνία και ο ειδικός στους υπολογιστές Αλεξάντερ Γι από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με το NewScientist, χρησιμοποίησαν το ίδιο επιτυχημένο πρόγραμμα λογισμικού και τον ίδιο οικιακό αναβαθμισμένο υπολογιστή (αλλά με δέκα παραπάνω σκληρούς δίσκους), με τα οποία είχαν φθάσει και στο προηγούμενο κατόρθωμά τους πέρυσι.
Ο υπολογισμός των ψηφίων του «π» δεν εξυπηρετεί κάποιον πρακτικό μαθηματικό ή άλλο σκοπό, καθώς 39 ψηφία είναι αρκετά για να υπολογιστεί η περιφέρεια ενός κύκλου με το μέγεθος του ορατού σύμπαντος, με πιθανότητα σφάλματος όχι μεγαλύτερη από την ακτίνα ενός ατόμου υδρογόνου.
Παρόλα αυτά, διάφοροι ενθουσιώδεις ερευνητές κατά καιρούς πασχίζουν να υπολογίσουν όλο και περισσότερα ψηφία. Η νέα απόπειρα των Γι και Κόντο ξεκίνησε στις 16 Οκτωβρίου του 2010 και, μεταξύ άλλων εμποδίων, έπρεπε να ξεπεράσει τις δυσκολίες που προκάλεσε ο καταστροφικός σεισμός και το τσουνάμι στην Ιαπωνία. Ευτυχώς ο υπολογιστής που έκανε τους υπολογισμούς, ήταν συνδεδεμένος στο δυτικό τμήμα του ηλεκτρικού δικτύου της χώρας, που έμεινε ανέπαφο. Οι εντατικοί υπολογισμοί του υπολογιστή, ο οποίος διέθετε επεξεργαστική ισχύ συνολικά 48 terabytes και δούλευε συνεχώς όλο το 24ωρο επί αρκετούς μήνες, οδήγησαν την θερμοκρασία στο δωμάτιο όπου βρισκόταν, να ανέβει μέχρι τους 40 βαθμούς Κελσίου.
Το «π», που στην πορεία της ιστορίας έχει γοητεύσει επιστήμονες, φιλοσόφους και απλούς ανθρώπους, περιγράφει την αναλογία της περιφέρειας ενός κύκλου με τη διάμετρό του και πιστεύεται ότι για πρώτη φορά αναφέρθηκε από τον Αρχιμήδη κατά τον 3ο αιώνα π.Χ. Τα ψηφία του συνεχίζουν στο άπειρο και μάλιστα χωρίς να επαναλαμβάνονται. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, το δεκάκις τρισεκατομμυριοστό ψηφίο του «π» είναι 5.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Γ5 Τεχνολογική Λυκείου 2011-2012



Γ4 Θεωρητική Λυκείου 2011-2012



Γ3 Θεωρητική Λυκείου 2011-2012




Γ2 Τεχνολογική Λύκειο 2011-2012



Γ1 Θετική Λυκείου 2011-2012




Β3 Θεωρητική Λυκείου 2011-2012




Β3 Τεχνολογική Λυκείου 2011-2012




Β2 Τεχνολογική Λυκείου 2011-2012




Β1 Θετικής Λυκείου 2011-2012



Α2 Λυκείου 2011-2012




Α1 Λυκείου 2011-2012



Γ1 Γυμνασίου 2011-2012




Β2 Γυμνασίου 2011-2012




Γ2 Γυμνασίου 2011-2012




Β1 Γυμνασίου 2011-2012





Α2 Γυμνασίου 2011-2012





Α1 Γυμνασίου 2011-2012




Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Μπράβο σου Αθανασία

Το Αριστοτέλειο συγχαίρει την μαθήτρια μας Τσόλα Αθανασία (αθλήτρια του Μ.Γ.Σ. Πανσερραϊκός) που είναι πρώτη στα μαθήματα αλλά πρώτη και στον αθλητισμό. Βασικό μέλος της Εθνικής Ελλάδος στην Συγχρονισμένη κολύμβηση, συμμετείχε στους Μεσογειακούς Αγώνες στην Ιταλία 4-7 Αυγούστου 2011 και κατέλαβε μαζί με τις συναθλήτριες της την 2η θέση (ασημένιο μετάλλιο) στο αγώνισμα του ομαδικού και του combo.

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011








Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Το Αριστοτέλειο στο Λονδίνο

Οι καθηγητές μας:

Ζήσης Νίκος Φυσικός

Λυμπεροπούλου Δώρα Καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας

και οι μαθητές μας:

1. Σταύρου Αθηνά

2. Διαβολούδα Αθηνά

3. Λατρόβαλη Θεοδώρα

4. Βαρελά Βασιλική

5. Βουτσά Ανδρομάχη

6. Λεοντής Θανάσης

6. Λατρόβαλη Χρύσα

8. Σαββίδου Φαίη

9. Παπαμητούκα Γεωργία

για 8 ημέρες (αναχώρηση 4 Ιούλη 2011) σε εκπαιδευτική εκδρομή στο Harrow του Λονδίνου

Μπορείτε να κατεβάσετε στον υπολογιστή σας το πρόγραμμα της εκδρομής πατώντας εδώ

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Τι σημαίνει δωρεάν ηλεκτρονικό σχολικό βιβλίο


Πέρα από το περιεχόμενο, χρειάζεται και η συσκευή

Η κατάργηση του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και η ανάθεση των αρμοδιοτήτων του στοΕρευνητικό Ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών (ΕΑΙΤΥ), Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με έδρα την Πάτρα, προκάλεσε έντονες ανησυχίες ότι τα τυπωμένα σχολικά βιβλία θα αντικατασταθούν από ηλεκτρονικά και, κατ' επέκταση, ότι τα σχολικά βιβλία θα σταματήσουν να είναι δωρεάν. 

Το ΕΑΙΤΥ, στο οποίο θα υπαχθεί και το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, θα είναι ο φορέας που θα αναλάβει την τεχνολογική υποστήριξη τόσο των υπηρεσιών του υπουργείου Παιδείας όσο και της εκπαίδευσης και σκοπός του θα είναι "ο σχεδιασμός, η οργάνωση και ο συντονισμός της παραγωγής και διανομής των σχολικών βιβλίων (σε έντυπη και σε ηλεκτρονική μορφή), καθώς και η ενιαία διαχείριση, ανάπτυξη και επιχειρησιακή εκμετάλλευση των κεντρικών υποδομών, των ηλεκτρονικών υπηρεσιών και των ψηφιακών εφαρμογών μάθησης". 

Η κατάργηση του ΟΕΔΒ δημιούργησε από μόνη της μια εύλογη ανησυχία για το κατά πόσο το κράτος θα συνεχίσει να αναλαμβάνει το ίδιο να παράγει και να διανέμει δωρεάν τα βιβλία στους μαθητές, ιδιαίτερα καθώς μια πολιτική γενικευμένων περικοπών, αλλά και με δεδομένες τις έντονες προσπάθειες για περιορισμό των δωρεάν συγγραμμάτων στα Πανεπιστήμια.

Το ενδεχόμενο ότι η κατάργηση των δωρεάν σχολικών βιβλίων μπορεί να προκληθεί από την εισαγωγή των ηλεκτρονικών βιβλίων επισημάνθηκε σε δημοσίευμα της Π. Στεφανάκου στην Αυγή της 29 Δεκ. 2010 (
Πάει και το δωρεάν σχολικό βιβλίο). Εκεί, με μια ερμηνεία των ανακοινώσεων του Υπουργείου Παιδείας που παρατέθηκαν παραπάνω, όπου γίνεται λόγος για σχολικά βιβλία και σε ηλεκτρονική μορφή, αλλά και με βάση την κατάργηση του ΟΕΔΒ και την υπαγωγή των αρμοδιοτήτων του καθώς και το Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου, η δημοσιογράφος βγάζει τα εξής συμπεράσματα: η δωρεάν διανομή των τυπωμένων σχολικών βιβλίων αντικαθίσταται από τη δωρεάν διανομή ηλεκτρονικών σχολικών βιβλίων, τα ηλεκτρονικά σχολικά βιβλία θα διανέμονται με email, τα ηλεκτρονικά σχολικά βιβλία θα χρειάζεται να τυπωθούν και, αφού αυτό δε θα το κάνει το Υπουργείο, θα το κάνουν και θα αναλαμβάνουν το κόστος το κάθε σχολείο ή οι γονείς, κάτι που καταργεί στην πράξη τη δωρεάν διανομή των σχολικών βιβλίων.

Το Υπουργείο Παιδείας μάλλον δε σχεδιάζει να αντικαταστήσει άμεσα το τυπωμένο βιβλίο στα σχολεία με το ηλεκτρονικό βιβλίο. Βέβαια, οι
 αναφορές του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στο ηλεκτρονικό βιβλίο και οι αλλεπάλληλες αναφορές του Υπουργείου Παιδεία στο "ψηφιακό σχολείο", ασαφείς και επικοινωνιακού βασικά χαρακτήρα, δημιουργούν σύγχυση και επιτρέπουν να υποθέτουμε διάφορα. Αυτό που φαίνεται πάντως από την περιγραφή των σκοπών λειτουργία του ΕΑΙΤΥ είναι μια προετοιμασία για να μπει στην εκπαίδευση και το ηλεκτρονικό βιβλίο (άγνωστο με ποιο τρόπο και σε ποια μορφή), όχι κάτι παραπάνω από αυτό.

Οι ανησυχίες της δημοσιογράφου για το δωρεάν χαρακτήρα των σχολικών βιβλίων είναι όμως βάσιμες. Στις δηλώσεις της Υπουργού Παιδείας για τη
 διάψευση του δημοσιεύματος της Αυγής, μετά από μια σύντομη διαβεβαίωση ότι τα βιβλία θα συνεχίζουν να μοιράζονται δωρεάν, προχωράει σε μια κατασυκοφάντηση των δωρεάν βιβλίων και των μαθητών: οι μαθητές καίνε και πετάνε τα βιβλία τους γιατί είναι δωρεάν. Οπότε, μας αφήνει η Υπουργός να βγάλουμε εμείς το συμπέρασμα, θα ήταν καλύτερα να τα αγόραζαν για να τα "σέβονται". Κλασική δήλωση όπου η τυπική διάψευση είναι στην ουσία επιβεβαίωση. Αλλά και ειδικά για το ηλεκτρονικό βιβλίο δεν είναι απίθανο τα πράγματα να εξελιχτούν όπως τα περιγράφει η δημοσιογράφος. Προφανώς ηλεκτρονικό βιβλίο δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ένα αρχείο που το τυπώνουμε ατομικά με τον εκτυπωτή μας (ή του σχολείου), αλλά είναι ένα αρχείο που διαβάζεται ηλεκτρονικά, δηλαδή σε έναν υπολογιστή, ένα tablet PC, ένα κινητό ή έναν ηλεκτρονικό αναγνώστη. Αν συνέβαινε αυτό, θα μιλάγαμε απλώς για το παλιό, γνωστό τυπωμένο βιβλίο, με μόνη διαφοροποίηση το ποιος το τυπώνει. Υπερβάλλει όμως η δημοσιογράφος όταν λέει ότι τα ηλεκτρονικά βιβλία τελικά θα τυπώνονται από τους μαθητές ή το σχολείο; Κι όμως, καθόλου! Σε αρκετά πανεπιστήμια στην Ελλάδα, όπου οι σημειώσεις κατεβαίνουν ηλεκτρονικά από τη σελίδα του διδάσκοντα αντί να μοιράζονται τυπωμένες, δυνατότητα που παρουσιάζεται ως μεγάλο τεχνολογικό άλμα, αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι ότι οι φοιτητές τις τυπώνουν ιδιωτικά. Κάτι που συνεπάγεται έμμεση κατάργηση του δωρεάν χαρακτήρα των συγγραμμάτων. 

Υπό ποιες προϋποθέσεις το ηλεκτρονικό σχολικό βιβλίο θα ήταν δωρεάν 
Είναι πιθανό η εισαγωγή των ηλεκτρονικών βιβλίων στο σχολείο να χρησιμοποιηθεί σαν άλλοθι για να καταργηθεί στην πράξη η δωρεάν διανομή των βιβλίων. Να δημιουργηθεί μια κατάσταση όπου τυπικά το Υπουργείο Παιδείας θα μοιράζει τα βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή, αλλά για να διαβαστούν να πρέπει ο μαθητής είτε να αγοράζει ο ίδιος τη συσκευή που χρειάζεται για να τα διαβάσει ηλεκτρονικά είτε να αναγκάζεται να τυπώνει. Και τα δύο ενδεχόμενα θα σήμαιναν ότι το σχολικό βιβλίο δεν είναι πια δωρεάν.

Για να είναι πραγματικά δωρεάν το ηλεκτρονικό σχολικό βιβλίο, χρειάζεται: 
  1. Το περιεχόμενο, το ηλεκτρονικό βιβλίο, να διανέμεται δωρεάν στους μαθητές. Ένα email μπορεί να είναι βοηθητικό, αλλά στην πράξη αρκεί τα ηλεκτρονικά βιβλία να υπάρχουν σε ένα site του Υπουργείου, από το οποίο τόσο οι μαθητές αλλά και οποιοσδήποτε άλλος που θέλει θα μπορεί να τα καεβάζει.
  2. Πέρα από το περιεχόμενο, θα πρέπει και το hardware, η συσκευή που απαιτείται για την ανάγνωση των ηλεκτρονικών βιβλίων να διατίθεται επίσης δωρεάν στους μαθητές. Το αν θα είναι υπολογιστής, tablet PC ή ηλεκτρονικός αναγνώστης είναι συζητήσιμο - και είναι συζητήσιμο αν πράγματι οποιαδήποτε απ' αυτές τις συσκευές είναι κατάλληλη αυτή τη στιγμή για το ηλεκτρονικό βιβλίο στο σχολείο, αλλά όποια κι αν είναι θα πρέπει να διανέμεται δωρεάν.
  3. Το software για την ανάγνωση, την υπογράμμιση, τις σημειώσεις και τους σελιδοδείκτες πάνω στα ηλεκτρονικά βιβλία να είναι δωρεάν.
  4. Περιεχόμενο, συσκευή και software θα πρέπει να είναι κατάλληλα για το ηλεκτρονικό βιβλίο και τους σκοπούς του στο σχολείο και να λειτουργούν αποτελεσματικά, διαφορά οι μαθητές θα οδηγούνται στην εκτύπωση των βιβλίων.
Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για να είναι το ηλεκτρονικό σχολικό βιβλίο δωρεάν. Ακόμα και μία από αυτές τις προϋποθέσεις να μην τηρείται, το ηλεκτρονικό σχολικό βιβλίο παύει να είναι δωρεάν. 

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Εφημερίδα και διαδίκτυο δύο κόσμοι διαφορετικοί


Η αξία του τύπου είναι αδιαμφισβήτητη, ακόμα και σε εποχές όπως η δική μας, που περνά στιγμές κομβικής σημασίας για το μέλλον του. Αυτό δεν οφείλεται στην διείσδυση του διαδικτύου, αλλά στις αλλαγές που η καθημερινή του χρήση έχει επιφέρει, και στις μεταβολές στον τρόπο που διαβάζουμε, στον τρόπο που σκεφτόμαστε, στον τρόπο, αν θέλετε, που λειτουργεί ο εγκέφαλος μας. Εφημερίδα και διαδίκτυο είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικά είδη ενημέρωσης. Και επειδή οι λέξεις έχουν την σημασία τους, δεν είναι τυχαίο που οι αναγνώστες στο διαδίκτυο αποκαλούνται επισκέπτες, ενώ το ξεφύλλισμα στο διαδίκτυο καλείται πλοήγηση (σερφάρισμα). Δηλαδή μια διαδρομή στην επιφάνεια των πραγμάτων και όχι στο βάθος της γνώσης – ενημέρωσης. Αυτό έχει ως συνέπεια τα άρθρα των εφημερίδων να γίνονται σε πολλές περιπτώσεις ρηχά, να δίνεται σημασία στην εικόνα και όχι στην ουσία. Έχει αλλάξει, όχι μόνο ο τρόπος που παράγεται η ενημέρωση, αλλά και ο τρόπος που καταναλώνεται.

Ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου 2011



Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Α όπως… Αγάπη


Μια μικρή εισήγηση της φιλόλογου Ελίζας Κουγιουμτζόγλου για την δράση «Α όπως … Αγάπη» που γίνεται στο σχολείο μας στα πλαίσια της δραστηριότητας Ιστορίας της Τέχνης. Ακολουθεί μια παρουσίαση που συνοδεύει την παρούσα εισήγηση.

«Α όπως… Αγάπη», μία αισθητική παρέμβαση στο χώρο του σχολείου με αφορμή τη σύγχρονη τέχνη

Ονομάζομαι Ελίζα Κουγιουμτζόγλου και είμαι φιλόλογος. Εργάζομαι στο Αριστοτέλειο Εκπαιδευτήριο Σερρών. Στο σχολείο αυτό υπάρχουν clubs, ένα από αυτά είναι το Club Ιστορίας της Τέχνης στο οποίο είμαι υπεύθυνη τα τελευταία έξι χρόνια.
Το club επιδιώκει να καλύψει την ανάγκη επαφής και εξοικείωσης των παιδιών με την τέχνη με σκοπό την καλλιέργεια του αισθητικού τους κριτηρίου και τη δημιουργική τους έκφραση. Με άλλα λόγια, το ξύπνημα του ενδιαφέροντός τους για την τέχνη ώστε να την αναζητήσουν μόνα τους στη συνέχεια.
Το club αποτελείται από μια μεικτή ομάδα 15-25 μαθητών όλων των τάξεων (εκτός της Γ’ Λυκείου). Η ομάδα αυτή διευρύνεται αισθητά κατά τη διάρκεια των διαφόρων δράσεων. Άλλωστε, βασική επιδίωξη του club είναι η επιλογή μιας ετήσιας τελικής δράσης που να διευρύνει το club σε όλους τους μαθητές του σχολείου. Η βασική ομάδα του club συναντιέται 2 ώρες κάθε εβδομάδα.
 Απαραίτητο «εργαλείο» του club: βιβλία, λευκώματα τέχνης, κατάλογοι εκθέσεων, ειδικά περιοδικά (λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη) αλλά και το διαδίκτυο.   

ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΥΜΕ

Στις συναντήσεις μας, μετά από την εισαγωγή στην Ιστορίας της Τέχνης, τις περισσότερες φορές ξεκινάμε με τη σύγχρονη τέχνη επειδή είναι το σήμερα που μας αφορά. Μέσα από παραδείγματα ασχολούμαστε με τις μορφές της σύγχρονης τέχνης: Εννοιολογική, Εγκαταστάσεις-περιβάλλοντα, Performance, Video art, Net art, Graffiti κλπ. Τα θέματα της σύγχρονης τέχνης προσφέρονται για διαθεματική σύνδεση με τα αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα (έκθεση-έκφραση, ιστορία, λογοτεχνία κλπ).
Στη συνέχεια, με συγκρίσεις, για να συνειδητοποιήσουμε την αλυσίδα που υπάρχει στην ιστορία της τέχνης (κάθε έργο αναφέρεται στο παρελθόν και δείχνει το μέλλον) κινούμαστε προς τα πίσω και ασχολούμαστε με τον πρώτο μισό του 20ου, το 19ο αλλά και τους προηγούμενους αιώνες, μελετώντας τις εξής ενότητες: σημαντικά κινήματα, μεγάλοι ζωγράφοι, δημοφιλείς πίνακες, γνωστά μουσεία κλπ.

ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

Το ζητούμενο για το club είναι να βρεθεί ελκυστικός τρόπος προσέγγισης των προηγούμενων θεμάτων. Από τους τρόπους προσέγγισης θα επιλέξω τον πιο δημοφιλή για τα παιδιά, που είναι οι δράσεις. Η αναζήτηση της ιδέας για κάθε δράση είναι ιδιαίτερα σημαντική, «δύσκολη» αλλά κι ενδιαφέρουσα.
Με τις δράσεις τα παιδιά βιωματικά, μέσα από το παιχνίδι και τον πειραματισμό δημιουργούν και μαθαίνουν. Ζητούμενο της δράσης είναι να βρεθεί η ιδέα που συνδυάζει είτε ένα δημιουργό, είτε ένα κίνημα, είτε μία τεχνική κλπ με την κατά περίσταση δράση. Είναι προσιτές σε όλους επειδή δεν απαιτούν ειδική γνώση εικαστικής πρακτικής. Είναι ελκυστικές και για έναν άλλο λόγο, γιατί εμπλέκουν το ρουχισμό τους, τον προσωπικό τους χώρο, τον καθημερινό χώρο του σχολείου, τις συλλογές τους, τη φωτογραφία τους, το περίγραμμα του σώματός τους, τα όνειρά τους κλπ.
Αναφέρουμε κάποια παραδείγματα δράσεων: «Dripping σε t-shirts» παραπέμπει στο Jackson Pollock και το κίνημα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. «Αποτυπώματα…» δηλαδή περιγράμματα του σώματος των παιδιών σε φυσικό μέγεθος και στη συνέχεια τεχνική κολάζ παραπέμπει στο διεθνούς φήμης Έλληνα ζωγράφο Παύλο και στο έργο του στο Αττικό Μετρό, σταθμός Ομόνοιας. «Κολάζ με ready-made αντικείμενα» παραπέμπει στο Ντανταϊσμό. Αλλά και «Δημιουργία θεματικής έκθεσης στο σχολείο», «Δες την εικόνα και πες μια ιστορία», «Τα όνειρά μας και ο σουρεαλισμός», «Δείξε τη συλλογή σου», «Επίσκεψη στο εργαστήριο του καλλιτέχνη».
Η ΑΝΑΓΚΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟ project «Α ΟΠΩΣ… ΑΓΑΠΗ»

Μετά από κάποιες από τις προηγούμενες δράσεις (με τη γνωριμία με την Ιστορία της Τέχνης και τη γνωριμία της ομάδας) ήρθε η στιγμή για το project «Α όπως… αγάπη». Ήταν η πρώτη φορά που αισθανθήκαμε την ανάγκη να βγούμε εκτός αίθουσας και να πειραματιστούμε με μια αισθητική παρέμβαση στους κοινόχρηστους χώρους του σχολείου πιο μόνιμη, ίσως, από τις προηγούμενες.

Ποιο ήταν το στοίχημα;

Μία δράση στην οποία θα πάρουν μέρος με κάποιο τρόπο όλοι οι μαθητές του σχολείου ανεξαιρέτως. Και επιπλέον, μια αισθητική παρέμβαση χωρίς να γνωρίζουμε ζωγραφική ή άλλη ειδική εικαστική πρακτική, με απαραίτητη όμως αναφορά στην Ιστορία της Τέχνης.

Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ project «Α ΟΠΩΣ… ΑΓΑΠΗ»

Η έμπνευση για εμάς ήρθε από την ίδια τη σύγχρονη τέχνη και συγκεκριμένα από το κίνημα της Εννοιολογικής τέχνης που αποτέλεσε την αφορμή του project. Η Εννοιολογική τέχνη ορίζεται ως η αντικατάσταση του παραδοσιακού έργου τέχνης από μία ιδέα, μία έννοια και πάνω από όλα από την ίδια τη γλώσσα. Το έργο τέχνης αποϋλοποιείται…
Να αναφέρουμε κάποια καθαρά γλωσσικά παραδείγματα της Εννοιολογικής τέχνης:
1.      Τάνια Μουρώ, Groupe scolaire, St Quentin en Yvelines, 1979-81 [«Εννοιολογική Τέχνη»,  Αθήνα: Καστανιώτης, 2001, σελ. 363-364]
2.      Ρόμπερτ Μπάρρυ, «Χωρίς Τίτλο», 1996, Εγκατάσταση στο Dum Umeni, Μπρνό [«Εννοιολογική Τέχνη», Αθήνα: Καστανιώτης, 2001, σελ. 358-360]
3.      Κάρλος Μόττα, «Κομμάτια γκράφιτι: Σε ποιον ανήκει ο δρόμος», 2007-2009 [«Τέχνης Πολιτική», Αθήνα: ΕΜΣΤ, 2001, σελ. 14-15]

Τη συνέχεια της έμπνευσης του project, το θέμα-τίτλο του, την ιδέα, μας προσέφερε η γνωριμία μας με το ζωγράφο Αλέξη Ακριθάκη.
Στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της αναδρομικής έκθεσης με τίτλο «Α όπως… Ακριθάκης» που πραγματοποιήθηκε στο μουσείο Μπενάκη το 2006 υπάρχουν 24 λέξεις αντίστοιχες με τα 24 γράμματα του αλφαβήτου που αποτελούν το προσωπικό αλφαβητάρι του ζωγράφου [«Α όπως… Ακριθάκης», Αθήνα: Μουσείο Κυκλαδικής τέχνης 2006, σελ. 2]. Άλλωστε, κάθε καλλιτέχνης έχει το «προσωπικό του αλφαβητάρι».
Με αφορμή αυτό, προέκυψε στην τάξη για εμάς εργασία-παιχνίδι: -για κάθε μαθητή «Φτιάξε το προσωπικό σου αλφαβητάρι», -για τους μαθητές του club «Φτιάξτε το αλφαβητάρι του club». Και γιατί όχι, άσκηση πλέον για όλους τους μαθητές του σχολείου «Δημιουργήστε το κοινό αλφαβητάρι του σχολείου σας».
Έτσι προέκυψε ο τίτλος του project «Α όπως… Αγάπη». Τίτλος εμπνευσμένος από τον τίτλο της έκθεσης του Αλέξη Ακριθάκη «Α όπως… Ακριθάκης». Το project είναι ένα παιχνίδι για όλους τους μαθητές του σχολείου με χρήση της γλώσσας. Τα 24 γράμματα του αλφαβήτου γίνονται αφορμή για να επιλέξουμε 24 λέξεις-έννοιες με οδηγό τα εφηβικά λευκώματα ή τα blogs, με αφορμή την έκθεση «Α όπως… Ακριθάκης, με αναφορά στην Εννοιολογική τέχνη». Μια ευκαιρία να συνομιλήσουμε…  

ΤΟ «ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ» ΤΟΥ project - ΣΤΑΔΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗΣ

Αναρτήθηκε στον πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου η ανακοίνωση: ανακοίνωση για ένα ομαδικό παιχνίδι. «Βρες τη λέξη για το γράμμα της τάξης σου. Φτιάξε το αλφαβητάρι του σχολείου σου». Τα παιδιά του club ενημερώνουν τους υπόλοιπους. Ακολούθησαν τα εξής βήματα: σχεδιασμός κάτοψης του σχολείου ώστε να μοιραστούν τα 24 γράμματα ένα σε κάθε τάξη, ερωτηματολόγιο για την εξεύρεση της λέξης σχετικό με συναισθήματα, σκέψεις, απορίες, επιθυμίες των παιδιών (π.χ. Ποιά λέξη θα εκπροσωπήσει την τάξη σου; Τι σας εκφράζει; τι σας ενθουσιάζει; τι σας θυμώνει; κλπ). Τοποθέτηση της κάθε λέξης στο δάπεδο του σχολείου έξω από κάθε τάξη.
Περιγραφή project: 24 λέξεις από πλαστικά αυτοκόλλητα γράμματα στο δάπεδο του σχολείου, μία λέξη έξω από κάθε τάξη στους διαδρόμους του σχολείου, εκτός από τις τέσσερις πρώτες λέξεις του αλφαβήτου που μείνανε εκτός τάξεων και πλαισιώνουνε τον τίτλο του project στον κεντρικό χώρο υποδοχής του σχολείου.
Οι λέξεις που προέκυψαν είναι: Αγάπη, Βιοηθική, Γνώση, Δημιουργικότητα, Ελπίζω, Ζήτω!, Ηρωισμός, Θάρρος, Ιδιαιτερότητα, Κοσμοθεωρία, Λάμψη, Μαγεία, Νίκη, Ξαφνικά…, Όνειρο, Παρέα, Ρατσισμός, Συναίσθημα, Τρέλα, Υπεροχή, Φωτιά, Χαμόγελο, Ψυχοσύνθεση, Ωριμότητα.


Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΑΣΗ ΤΟΥ project

Οι λέξεις-έννοιες στο δάπεδο δίνουν αφορμή για επόμενες δράσεις:
Υπάρχει δυνατότητα για συνέχεια με κείμενο για κάθε λέξη. Είτε πρώτον με ένα λεύκωμα εφηβικό, δηλαδή ένα βιβλίο όπου για κάθε λέξη οι μαθητές γράφουν ένα μικρό κείμενο ή πιο απλά ένα στίχο, ένα σύνθημα, μία σκέψη, ένα συναίσθημα κλπ. Το λεύκωμα αυτό μπορεί πιθανόν να μοιραστεί και σε ένα άλλο σχολείο. Επίσης, πιθανόν να προκύψει θεατρικό δρώμενο από τα μικρά κείμενα του λευκώματος. Είτε, δεύτερον, ένα «λεύκωμα-κολάζ» στους τοίχους πλέον του σχολείου από τις κομμένες γραμμένες σελίδες του προηγούμενου λευκώματος. Ένα πρωτότυπο κολάζ για κάθε λέξη.
Υπάρχει δυνατότητα για συνέχεια με εικόνες για κάθε λέξη. Είτε επιλογή εικόνων από την Ιστορία της Τέχνης από τους ίδιους τους μαθητές και επικόλληση στους τοίχους του σχολείου. Πιθανή μεγέθυνσή τους. Είτε σχέδιο-ζωγραφιά από τους νέους καλλιτέχνες της πόλης για κάθε λέξη και αντίστοιχα επικόλληση στους τοίχους.
Επίσης, παράλληλη δράση με το project «Α όπως… Αγάπη» θα μπορούσε να είναι ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Βήμα-βήμα, το project Α όπως… Αγάπη»


ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Είναι σημαντική μια αισθητική παρέμβαση στο χώρο του σχολείου με τη σφραγίδα των παιδιών. Οι αισθητικές παρεμβάσεις είναι απαραίτητες γιατί ζωντανεύουν το σχολείο και γιατί αρέσουν στα παιδιά. Οι ιδέες για αυτές ευπρόσδεκτες. Μια τέτοια είναι το «Α όπως… Αγάπη».
Η συγκεκριμένη είναι πιο μόνιμη από άλλες λόγω ανθεκτικού υλικού (πλαστικά γράμματα) είναι διακριτική επειδή δε κουράζει, επιτυγχάνει τη συμμετοχή όλων των μαθητών ανεξαιρέτως σε ένα ομαδικό παιχνίδι χωρίς της δυσκολία μιας ειδικής πρακτικής αλλά με τη χρήση της γλώσσας με την οποία τα παιδιά αισθάνονται οικειότητα, παρέχει γνώση-πληροφόρηση για ένα κίνημα και για ένα ζωγράφο αλλά και κυρίως προσφέρεται για διάφορες περαιτέρω δράσεις.
Υπάρχουν δυνατότητες βελτίωσης:
Πιθανόν δεν είναι πετυχημένη η επιλογή της λέξης σε κάποια γράμματα. Ίσως χρειάζεται βελτίωση η διαδικασία επιλογής. 
Επίσης, για τους 25 μαθητές του club είναι ένα παιχνίδι που συνδυάζει και τη γνώση (εννοιολογική τέχνη, ενός ζωγράφου: Ακριθάκης), για τους υπόλοιπους είναι μόνο ένα παιχνίδι. Και μόνο αυτό βέβαια είναι καλοδεχούμενο στη σχολική ρουτίνα. Ωστόσο, με τη χρήση του πίνακα των ανακοινώσεων και τις κατάλληλες αναρτήσεις και επίσης με την καλύτερη ενημέρωση-συνεργασία των άλλων συναδέλφων θα μπορούσε να λειτουργήσει ως γνώση ή έστω πληροφόρηση και για τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου.
Ελίζα Κουγιουμτζόγλου
email: vmeglas@otenet.gr